Były radca prawny i były Prezes Bankowego Towarzystwa Finansowego prawomocnie skazani za oszustwo sądowe

2017-07-21 16:56

W dniu 19 lipca 2017 roku, przed Sądem Apelacyjnym we Wrocławiu zapadł wyrok w sprawie o sygnaturze II AKa 75/17 przeciwko byłemu radcy prawnemu Robertowi B. i byłemu Prezesowi Bankowego Towarzystwa Finansowego Sp. z o.o. z/s w Jeleniej Górze Tadeuszowi A., częściowo zmieniający wyrok Sadu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 18 października 2016 roku, którym wskazani oskarżeni zostali uznani winnymi popełnienia wspólnie i w porozumieniu przestępstwa oszustwa sądowego polegającego na uzyskaniu od Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze oraz Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze przy pomocy podrobionych weksli szeregu nakazów zapłaty i wyroków, na podstawie których osoby pokrzywdzone zobowiązane zostały do zapłaty na ich rzecz nienależnych świadczeń.
Prokuratura Okręgowa w Jeleniej Górze, w dniu 26 listopada 2014 roku,
po żmudnym śledztwie, skierowała do Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze akt oskarżenia przeciwko Robertowi B. i Tadeuszowi A. zarzucając im, że w okresie od 10 marca 2010 roku do 27 marca 2014 roku w Jeleniej Górze, działając wspólnie i w porozumieniu, z góry powziętym zamiarem, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadzili i usiłowali doprowadzić jeleniogórskie sądy do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie nie mniejszej niż 392.412 zł poprzez wprowadzenie sądów w błąd co do istnienia i wymagalności wynikających z weksli świadczeń uzasadniających wydanie nakazów zapłaty, a także wyroków sądowych, przedkładając w różnych postępowaniach sądowych 32 blankiety weksli in blanco wypełnionych niezgodnie z wolą osób je wystawiających
i poręczających, a także składając przed sądem zeznania, w których zeznano nieprawdę lub zatajono prawdę oraz podrabiając znajdujące się na pozwach podpisy pełnomocnika, tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk i art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk i art. 270 § 1 i 2 kk w zw. i art. 233 § 1 kk z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk.

Działaniem sprawców pokrzywdzonych zostało szereg osób - kontrahentów Bankowego Towarzystwa Finansowego Sp. z o.o. z/s w Jeleniej Górze. Wypełnione wbrew ich wiedzy i woli weksle opiewały na kwoty od kilku do kilkudziesięciu tysięcy złotych.
Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze wyrokiem z dnia 18 października 2016 roku uznał oskarżonych za winnych tego, że we wskazanym wyżej okresie, po uprzednim wprowadzeniu Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze i Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze w błąd co do istnienia i wymagalności należności wekslowych doprowadzili te Sądy do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie ponad 101.000 złotych na szkodę 12 ustalonych osób pokrzywdzonych oraz usiłowali doprowadzić oba wymienione Sądy do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie ponad 256 000 złotych na szkodę 20 ustalonych osób pokrzywdzonych, stanowiącym mienie znacznej wartości w ten sposób, że w dniu 11 marca 2010 roku wytworzyli fikcyjną umowę o nazwie,,porozumienie w przedmiocie rozliczenia umów zawartych w latach 2003 - 2006" pomiędzy Bankowym Towarzystwem Finansowym sp. z o.o.
a Robertem B., na podstawie której Robert B. przejął od Tadeusza A. 30 weksli, opatrzonych podpisami wystawców i wypełnionych niezgodnie z ich wolą, niezgodnie z porozumieniem wekslowym i wbrew warunkom umów, łączących pokrzywdzonych ze spółką BTF, po czym na ich podstawie wystąpił do Sądu z opatrzonymi podrobionymi podpisami pozwami o zapłatę, uzyskując nakazy zapłaty kwot głównych wraz z odsetkami, zaś po wniesieniu od nakazów zapłaty zarzutów Tadeusz A. zeznał nieprawdę i zataił prawdę co do istnienia i wymagalności należności wekslowych oraz istnienia zobowiązania będącego podstawą indosu weksli in blanco na rzecz Roberta B. tj. o przestępstwa z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k.
i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. i art. 233 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.
w zw. z art. 12 k.k. wobec oskarżonego Tadeusza A., zaś przestępstwa z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. i art. 270 § 1k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.
Za zarzucone przestępstwo Sąd Okręgowy wymierzył oskarżonemu Tadeuszowi A. karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i grzywnę w wysokości 300 stawek dziennych po 50 złotych każda natomiast oskarżonemu Robertowi B. karę 2 lat pozbawienia wolności i grzywnę w wysokości 400 stawek dziennych po 50 zł każda. Wykonanie wymierzonych obu oskarżonym kar pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący 5 lat. Nadto, na podstawie art. 41 § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu Tadeuszowi A. środek karny w postaci zakazu zajmowania się pośrednictwem w zaciąganiu zobowiązań finansowych
oraz dysponowaniem i obrotem wierzytelności osób trzecich na okres 5 lat zaś oskarżonemu Robertowi B. środek karny w postaci zakazu wykonywania zawodu radcy prawnego i adwokata oraz zakazu zajmowania się pośrednictwem w zaciąganiu zobowiązań finansowych, dysponowaniem i obrotem wierzytelności osób trzecich
na okres 8 lat.

Prokuratura Okręgowa w Jeleniej Górze w wywiedzionej apelacji wnosiła o uzupełnienie przyjętej w wyroku kwalifikacji prawnej przypisanego Tadeuszowi A. czynu o art. 270 § 2 kk, uzupełnienie opisu czynu zarzuconego obu oskarżonym o wskazanie, że dopuścili się go w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, a także uznanie, że oskarżeni do popełnienia przestępstwa posłużyli się 32 nie zaś 30 wekslami wypełnionymi niezgodnie z wolą ich wystawców.
Od powyższego wyroku apelację złożył także obrońca oskarżonego Roberta B. domagając się jego uniewinnienia lub uchylenia wyroku i przekazania sprawy
do ponownego rozpoznania, alternatywnie zaś wnosząc o znaczne obniżenie zasądzonej kary grzywny i złagodzenie zastosowanych środków karnych. Podobnie obrońca oskarżonego Tadeusza A., który wnosił o uniewinnienie swojego klienta. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu uwzględnił w całości apelację złożoną przez prokuratora i zmodyfikował wyrok w żądanym przez niego zakresie. Sąd jednocześnie oddalił apelacje obrońców obu oskarżonych obciążając ich kosztami za postępowanie odwoławcze.
Orzeczenie jest prawomocne.

Rzecznik Prasowy
prokurator Tomasz Czułowski