Międzynarodowy Festiwal Teatrów Awangardowych PESTKA 2014

2014-05-27 16:37

Szanowni Państwo! Każdy z pewnością słyszał o magicznej trójcy Sigmunda Freuda - Id, ego i superego. Te niezwykle ważne pojęcia, zwłaszcza w psychoanalizie, wskazują tor podróży, w jaką pragniemy Państwa zabrać podczas tegorocznej edycji festiwalu PESTKA. Pierwotne i leżące najgłębiej w naszej psychice "ID" zmusza do działania i wskazuje na najbardziej atawistyczne, ludzkie reakcje. Stymuluje popędy odpowiadające za agresję i seksualność. "Popęd seksualny oznacza w tej konwencji praktycznie każde przyjemne i rozwojowe działanie - nie tylko w znaczeniu płciowym, ale też inne, bardziej pierwotne przyjemności, jak jedzenie czy wydalanie. Popęd agresywny z kolei odpowiada za działania ekspansywne i obronne skierowane przeciw innym." ID, a inaczej ONO, to biologiczny system osobowości, w którym magazynowane są pokłady energii. Wspomniane procesy opierają się na bardzo złożonej reakcji psychicznej, a są nimi, między innymi, marzenia senne. "Freud uważał, że stanowią one zawsze spełnienie bądź prośbę spełnienia jakiegoś marzenia/życzenia."
Drugi człon tegorocznego Idiomu, "Zderzenia", stanowi zapowiedź konfrontacji myśli dramaturgicznej, scenicznej i aktorskiej z całą gamą możliwości percepcyjnych widza.

Tegoroczna edycja festiwalu to próba "zderzenia" widza z indywidualnym ID, które podświadomie robi wszystko, aby było przyjemnie. Zderzenie ID twórców ze światem wyobrażeń odbiorców ich sztuki stanowić ma dopełnienie tegorocznego eksperymentu. Dla nas, organizatorów, wolontariuszy i twórców to również możliwość spotkania się z Państwem po raz siódmy w Jeleniej Górze na "permanentnie kiełkującym" festiwalu, który bez Waszego udziału: widzów, sympatyków i przyjaciół, nie kwitłby tak skutecznie w swoim awangardowym wymiarze.

Zapraszam
Łukasz Duda

28.05.2014 /środa/
18.00
Teatr Odnaleziony - Żywoty świętych osiedlowych /NOVA SALA ul. 1 Maja 60/ Jelenia Góra Polska spektakl 18+
19.30
Tantehorse Theatre - S/He Is Nancy Joe /DUŻA SCENA JCK ul. Bankowa 28/30/ Praga Czechy
20.30
Panel Dyskusyjny - prowadzi Agnieszka Szymczykiewicz / KLUB KWADRAT ul. Bankowa 28/30/
21.30
Muzyka festiwalu - Live Music /KLUB KWADRAT ul. Bankowa 28/30/

29.05.2014 /czwartek/
18.00
Sta-art Workshop - Wf - Kabaret Miejski /DUŻA SCENA JCK ul. Bankowa 28/30/ Jelenia Góra Polska
19.30
Slava Inozemcev & Tatiana Surkova - Yolka U /NOVA SALA ul. 1 Maja 60/ Mińska Białoruś
20.30
Panel Dyskusyjny - prowadzi Agnieszka Szymczykiewicz / KLUB KWADRAT ul. Bankowa 28/30/
21.30
Muzyka festiwalu - Live Music /KLUB KWADRAT ul. Bankowa 28/30/

30.05.2014 /piątek/
18.00
Teatr Brama - Fale /NOVA SALA ul. 1 Maja 60/ Goleniów Polska
19.30
Teatr Formy - Babilon /HANGAR GÓRA SZYBOWCOWA/ Wrocław Polska
Na spektakl bezpłatny transport w obie strony o godzinie 19.10 z parkingu przy JCK ul. 1 Maja 60
21.00
Merlin Puppet Theatre - Clowns' Houses /DUŻA SCENA JCK ul. Bankowa 28/30/ Grecja/Niemcy
22.30
Panel Dyskusyjny - prowadzi Agnieszka Szymczykiewicz / KLUB KWADRAT ul. Bankowa 28/30/
23.30
Muzyka festiwalu - Live Music /KLUB KWADRAT ul. Bankowa 28/30/

31.05.2014 /sobota/
17.00
Teatr Porywacze Ciał - Partytury Rzeczywistości /NOVA SALA ul. 1 Maja 60/ Poznań Polska
19.30
Teatr Ad Spectatores - Molly B /HANGAR GÓRA SZYBOWCOWA/ Wrocław Polska
Na spektakl bezpłatny transport w obie strony o godzinie 19.40 z parkingu przy JCK ul. 1 Maja 60

21.45
Teatr A Part - Cyrk Bellmer /DUŻA SCENA JCK ul. Bankowa 28/30/ Katowice Polska spektakl 18+
23.00
Panel Dyskusyjny - prowadzi Agnieszka Szymczykiewicz / KLUB KWADRAT ul. Bankowa 28/30/
23.40
KONCERT - CHORZY /KLUB KWADRAT ul. Bankowa 28/30/ Szczecin Polska

Na wszystkie spektakle obowiązują wejściówki w cenie 2 zł. Wejściówki do nabycia w sekretariacie JCK przy ul. Bankowej 28/30 od wtorku do piątku w godz. 13.00 - 18.00

TANTENHORSE THEATRE / PRAGA - CZECHY
S/HE IS NANCY JOE
ON/A NAZYWA SIĘ NANCY JOE
Scenariusz, reżyseria: Miřenka Čechová
Koncepcja: Meghan Raham, Miřenka Čechová
Komiksy: Miloš Mazal
Muzyka: Matouš Hekela
Scena i kostiumy: Meghan Raham
Animacje: Tomsa Legiersky
Projekt oświetlenia: Martin Špetlík
Producenci: Judita Hoffmanová, David Prokopič
Konsultanci: Helena Čechová, Alex Lorenzů
Konsultant artystyczny: Nancy Snider
Występują: Miřenka Čechová

Urodziłam się jako dziewczyna. Lecz wiem na pewno, że to pomyłka.
Teatr taneczny i wizualny znajdujący się w kręgu strategii narracyjnych i wizualnych komiksów, wykorzystujący unikatowy styl baletu ulicznego, który łączy elementy hip-hopu, poppingu i lockingu oraz tuttingu z tańcem współczesnym i baletem klasycznym.
Transgenderyzm, alienacja ciała i wyalienowane ciało, samotność w społeczeństwie z powodu bycia innym i pragnienie szczęścia oraz wolności! Dokument fabularyzowany pomiędzy płciami, w unikatowym, hybrydowym stylu baletu ulicznego przedstawiony przez Miřenkę Čechovą.
Z recenzji
"ON/A NAZYWA SIĘ NANCY JOE" łączy balet uliczny Čechovej z "interaktywnym" tłem komiksowym, które w wyjątkowy sposób stanowi dodatkowego narratora. Trzecia warstwa składa się z muzyki i komentarza. Wszystko to, razem z perfekcyjną grą świateł, wytwarza atmosferę, która czasami przyprawi cię o ciarki na plecach, a także jak zimny prysznic z rana obudzi i otworzy oczy." Jakub Novák, aktualne.centrum.cz, 7/20 2012

TEATR ODNALEZIONY / JELENIA GÓRA - POLSKA
ŻYWOTY ŚWIĘTYCH OSIEDLOWYCH
Proza: Lidia Amejko
Adaptacja, reżyseria i scenografia: Łukasz Duda
Obsada: Jakub Mieszała, Diana Jonkisz, Wojciech Sałaputa
Konsultacje scenograficzne i wykonanie elementów: Wiktor Szybałdin
Management: Magdalena Rzeszutek
Produkcja: Teatr Odnaleziony
Koproducent: Klub Kwadrat
Współpraca: Jeleniogórskie Centrum Kultury

"Wielu jest takich na Osiedlu co by dobrzy być chcieli! Ale ci od razu powiem człowieku: trudne to jest. I nie na ludzką miarę krojone. Już od samego dobrochcenia taki się czujesz wzdęty, szlachetnością wezbrany aż po krtań."

Po niespełna półtorarocznej rocznej przerwie, teatr odnaleziony postanawia zmierzyć się z tekstem Lidii Amejko, który stał się dla nas wyjątkowym wyzwaniem. Tym razem pragniemy opowiedzieć kilka historii, które wskazały nam drogę do pracy nad spektaklem i zmusiły nas do szerszej obserwacji naszej rzeczywistości. Podążamy za autorką, która jak sama o sobie mówi: "(...)Sztukuję świat... próbuję odszyfrować sens ukryty w widzialnym." Tak i my próbujemy odkrywać sensy ukryte w widzialnym. Bo czy atawizm ludzki, krzywda i absurdy nas otaczające powinny być znakiem ostrzegawczym przejścia na drugą - bezpieczną stronę ulicy? A ilu "świętych" Wy spotkaliśmy na swojej drodze?

Lidia Amejko - autorka takich sztuk jak: "Gdy rozum śpi - włącza się automatyczna sekretarka" , "Męka Pańska w butelce", "Dwadrzewko", "Farrago", "Nondum", "Greta", "Przemiana 1999", oraz dwóch tomów prozy: "Głośne historie" i " Żywoty świętych osiedlowych".

STA-ART WORKSHOP / JELENIA GÓRA - POLSKA
WF- KABARET MIEJSKI
Inspiracja: Grzegorz Śmiałek - "Wariaci"
Reżyseria i scenografia: Łukasz Duda
Realizacja: STA-ART WORKSHOP
Występują: Martyna Gofryk, Natalia Świerad, Paulina Przybył, Julia Jurczak, Julia Byszkowska, Anna Burzyńska, Małgorzata Kukiel, Wiktoria Jukniewicz, Aleksandra Gałka, Jan Łuć, Filip Łeszega, Krzysztof Nyderek
Produkcja: Jeleniogórskie Centrum Kultury 2014
Spektakl na podstawie dramatu Grzegorza Śmiałka "Wariaci", to pozornie prosta historia ucieczki kilku pacjentów ze szpitala psychiatrycznego. Dramat, w którym akcja zmienia się jak w kalejdoskopie, nie ucieka od swojego komediowego charakteru i daje punkt wyjścia do budowania tytułowego kabaretu. Tylko czy kabaret musi być śmieszny? Czy miejskość oznacza identyfikację z miejscem zamieszania, a co za tym idzie patriotyzm lokalny i narodowy? Kabaret Miejski to próba konfrontacji młodego pokolenia z szerokim pojęciem lokalności i globalności. Dla młodych adeptów teatru to głos w ciągłej dyskusji na temat lokalnej przyszłości ich miejsca "bycia" i szereg pytań na temat naszego wspólnego miasta.

THE PHYSICAL THEATRE "InZhest" - Slava Inozemcev and Tatiana Surkova / MIŃSK - BIAŁORUŚ
Ёлка У - Yolka U (New-Year's Tree at)
TEATR RUCHU "InZhest" - Slava Inozemcev i Tatiana Surkova
Ёлка У - Yolka U (Drzewko Noworoczne w...)

Pomysł, reżyseria, choreografia, scenografia, dobór muzyki: Viacheslav Inozemcev
Gra aktorska i taniec: Viacheslav Inozemcev i Tatiana Surkova
Spektakl został ożywiony absurdystyczną sztuką sławnego Rosjanina "Oberiut" Alexandra Vvedenskiego «Ёлка у Ивановых» ("Choinka w Ivanov"), lecz nie jest na niej oparty dosłownie.
Tytuł "Yolka U..." oznacza w języku rosyjskim "Drzewko Noworoczne w..." lub "Choinka w...". Jest to ogólna nazwa tradycyjnych przedstawień noworocznych dla dzieci w Rosji i krajach byłego Związku Radzieckiego.
W naszym przedstawieniu nieco podążamy za tą tradycją - oczywiście w burleskowym aspekcie - Dziadek Mróz, Drzewko Noworoczne, prezenty, pierwotna historia o walce Dobra ze Złem... Ale nie jest to głównym punktem tego spektaklu. "Yolka U..." jest tylko wolną improwizacją na temat wiecznych ludzkich iluzji.
Teatr Ruchu "InZhest" (może być tłumaczone jako "inny gest", "gest wewnętrzny", "Inozemcev + gest'" itp.) - najsławniejsza białoruska awangardowa grupa teatralna, od lat osiemdziesiątych obracająca się w kręgu pantomimy współczesnej, tańca Butoh, przedstawień na wolnym powietrzu i w specyficznych lokalizacjach.
Viacheslav (Slava) Inozemcev (Mińsk, Białoruś), urodzony w roku 1960 - aktor mimiczny, reżyser i nauczyciel, tancerz Butoh i choreograf. Od roku 1980 - twórca i lider Teatru Ruchu "InZhest". Wziął udział w wielu międzynarodowych projektach artystycznych - "Ten Pen Chii art labor" (Niemcy, Japonia), "Teatr Formy" (Polska) itp. Uczy w swoim własnym studio w Mińsku i w różnorodnych projektach warsztatowych z wykorzystaniem oryginalnej, stworzonej przez siebie metody psychofizycznego treningu aktorów "Tańce Zwierząt".
TEATR BRAMA / GOLENIÓW - POLSKA
FALE
Reżyseria: Daniel Jacewicz
Muzyka: Aleksandra Nykowska, zespół oraz utwory zapożyczone.
Występują: Aleksandra Nykowska, Anna Rynkiewicz, Dorota Świszczewska, Lena Witkowska, Patryk Bednarski, Sylwester Bieniek, Oleh Nesterov, Francesco Lucio Pileggi
Spektakl "Fale" jest poetycką próba ujęcia człowieka "naszego", z pośród nas, który myśli i odczuwa w podobny sposób. Człowieka autentycznego, który stawia miłość i szacunek do drugiego człowieka na pierwszym miejscu. Oczywiście mówimy tu o dążeniu. Spektakl bezpośrednio odnosi się do doświadczenia grupy ludzi związanych z Teatrem Brama, które ze względu na wznoszenie i opadanie przypomina falowanie. Poczucie walki o każdy dzień, zmaganie się z własnymi słabościami, szukanie porozumienia i wspólnego rytuału, który pozwala choć na moment wspólnie unieść połączonych ludzi w duchowej atmosferze. Jest to obraz kontestacji, manifestów i tego co tkwi w człowieku najgłębiej, tam gdzie coraz rzadziej zagląda, tam gdzie wewnętrzna kieszeń marynarki. Fale są nieustępliwe, wiecznie atakujące, porywające, opływające i zmienne. Tak samo jak nasze życie. Jakim być wobec tych fal, jak z nimi żyć? Dać się ponieść? Walczyć? Tego rodzaju pytania towarzyszyły twórcom Teatru Brama przy pracy nad spektaklem. Powodem dla którego warto zobaczyć ten spektakl, jest to że chcemy zrzucić zasłonę kłamstw i po prostu być autentyczni. Spektakl jest inspirowany twórczością Virgini Woolf i fragmentami poezji Roberta Krupowicza. W spektaklu zostały wykorzystane także teksty członków zespołu.
Teatr Brama działał początkowo jako koło teatralne, później teatr przy domu kultury, tworząc dziś znany w Polsce, niezależny teatr alternatywny. Założycielem Bramy jest Daniel Jacewicz, siedziba teatru znajduje się w Goleniowie, gdzie zrealizowanych zostało wiele spektakli i projektów artystycznych. Przez wiele lat funkcjonowania Bramy udało się stworzyć w Goleniowie tętniące życiem środowisko teatralne. Brama skupia dużą ilość niespokojnych i twórczych młodych ludzi, którzy swoją odmiennością nie mogą wpisać się do końca w ramy archetypów małego miasteczka. Lecz chociaż Goleniów jest miastem rodzinnym nie tylko samego Teatru ale także większości wchodzących w jej główny trzon aktorów, muzyków i przyjaciół, Brama większość czasu w roku spędzają na teatralnych podróżach po Polsce i po całym świecie.
TEATR FORMY / WROCŁAW - POLSKA
BABEL
Reżyseria, scenografia, opracowanie muzyczne: Józef Markocki
Muzyka : Job Karma, fragmenty kompozycji Briana Lustmord'a,
Mix & vocal: d. j. Patricia
Charakteryzacja: Ewa Marciniak
Występują: Zbigniew Bodzek, Barbara Chodorowicz, Jan Kochanowski, Józef Markocki, Damian Szydłowski/Joanna Zabuska

Dotyczy, może najbardziej niezwykłego dzieła w historii architektury - wieży Babel. Biblijna budowla jest bowiem - wedle intencji twórców - metaforyczną figurą odwołującą się do odwiecznego tematu komunikacji międzyludzkiej. Aktorzy na oczach widza budują gigantyczną wieżę, konstrukcję, po której poruszają się. Są to wyrwane motywy z życia różnych ludzi z zachowaniem nielinearnej narracji.
"Myślę, że jest to metafora współczesnego człowieka. Dotyczy braku porozumienia i kontaktu. Ponieważ ludzie porozumiewają się między sobą z różnych płaszczyzn... nie tylko kulturowych, ale również ekonomicznych... z tego powodu wynikają nieporozumienia. To oczywiście ujęcie bardzo ogólne. Mnie zaś interesuje dramat pojedynczego człowieka. Każdy z nas, aktorów mówi w tym spektaklu o sobie, o problemach, które są blisko nas. To jest to, co w tym spektaklu próbuję uchwycić, w ruchu..."
Józef Markocki
Do tej pory spektakl prezentowany był w Chorwacji, Iranie, Francji, Czechach, Węgrzech oraz w Polsce.

MERLIN PUPPET THEATER / ATENY - GRECJA /BERLIN - NIEMCY
Domy Klauna
Projekt planu i lalek: Teatr Lalek Merlin
Konstruktor lalek: Dimitris Stamou
Konstruktor kostiumów: Demy Papada
Manipulowanie lalkami: Demy Papada, Dimitris Stamou
Muzyka: Achileas Charbilas
Narracja: Chris Androvitsaneas

Szczególne podziękowania: Dimitris Poupalos, Evina Vasilopoulou, Faye Stamou, Natasa Crisovitsanou, Natasa Tapaki, Matoula Chrysou, Olga Dourachani.

Teatr Lalek Merlin powstał w Atenach, w Grecji w 1995 roku. Jego założyciele, Dimitris Stamou i Demy Papada rozpoczynali swoje kariery tworząc maski i lalki dla teatru. W roku 2001 zaczęli występować ze swoim własnym teatrem lalek. Od tego czasu stworzyli historie skierowane głównie do młodej publiczności i wystawili setki przedstawień w całej Grecji, włączając w to warsztaty związane z tworzeniem lalek.
Brali udział w festiwalach, wystawach, konferencjach i seminariach edukacyjnych. Są członkami greckiego oddziału UNIMA (międzynarodowa organizacja lalkarska).
Stworzyli lalki i rekwizyty dla innych artystów takich jak Tiger Lilies i Dirty Granny Tales.
W listopadzie 2011 roku Merlin przeprowadza się do Berlina. W kwietniu 2012 roku ma miejsce premiera "Clown's Houses" w Berlinie i od tego czasu sztuka jest wystawiana na międzynarodowych festiwalach i w teatrach w ponad szesnastu krajach Europy.
Teatr Lalek Merlin ma swoją siedzibę w Berlinie.
Domy Klauna
teoria lalki, dla ludzkiego nic
...do taty
Sztuka
Razem z Edit Sitwell szepczącą im do ucha, "Merlin" zostali zainspirowani do stworzenia swojej pierwszej pracy lalkarskiej dla dorosłych.

Jeden budynek, pięć mieszkań i sześć głównych postaci. Komiczno-tragiczne osobowości wiodące nieszczęśliwe życie, którego nie boją się stracić, lecz którym boją się żyć.
Widz ogląda jak żyją swoim zwyczajnym życiem w ciemnym, klaustrofobicznym otoczeniu ze swoimi obawami, obsesjami i samotnością. "Merlin" dramatyzują i demonizują ich obsesje, aż w końcu karzą ich i uwalniają w najbardziej brutalny sposób.
"Merlin" nie podejmują próby dokonania analizy egzystencjalnej w swojej pracy. Dramatyzują nowoczesny sposób życia w jego obecnej formie. Samotność współczesnego człowieka jest przedstawiona poprzez ciemne pokoje "Domów Klauna"; domy przypominające więzienia, ludzie uwięzieni w swoich codziennych czynnościach i przyzwyczajeniach, oddaleni od swoich marzeń.
Przedstawienie
W "domach klauna" współistnieją różne techniki lalkarskie. Lalki, kukiełki, teatr cienia i teatr przedmiotu. Są wykonane z drewna, masy i papieru i osiągają rozmiar cm. Dwóch lalkarzy animuje lalki i przedmioty, pozostając niewidocznymi dla publiczności, podczas gdy realizm w animacji, świat sceniczny, projekcja video i różnorodne oświetlenie dopełniają ciemnego piękna przedstawienia.

TEATR PORYWCZE CIAŁ / POZNAŃ - POLSKA
PARTYTURY RZECZYWISTOŚCI
Partytury rzeczywistości (nazwa handlowa) - 24 autorski spektakl Teatru Porywacze Ciał w reżyserii i wykonaniu Katarzyny Pawłowskiej i Macieja Adamczyka
Partytura (rzeczownik, rodzaj żeński) - Zapis utworu wokalnego, wokalno-instrumentalnego lub instrumentalnego, przeznaczonego dla dwóch lub więcej wykonawców, w postaci zestawienia poszczególnych partii według określonego porządku, z zachowaniem relacji wertykalnych.
Rzeczywistość (rzeczownik, rodzaj żeński) - wszystko co istnieje obiektywnie, świat realny, byty zarówno obserwowalne jak i pojęciowe.

"Najnowsza premiera poznańskiej Sceny Roboczej to spektakl Partytury rzeczywistości Teatru Porywacze Ciał. Publiczność poddana niemal dwugodzinnej sesji wysyłania impulsów pozytywnej energii miała okazję doświadczyć tego, jakie natężenie może przybrać sceniczna charyzma wykonawców. Wprowadzeni do niewielkiej sali widzowie poddani zostają próbie braku światła. Na tylną ścianę sceny rzucana jest cienka linia, która z biegiem czasu wybrzusza się i zaczyna poruszać, tworząc coś w rodzaju zapisu emisji fali, impulsu. Performerzy początkowo znajdują się po obu stronach prostej, potem niekiedy próbują jej fragment skraść, ustawiając się tak, aby umiejscowić linię światła na uniesionych dłoniach lub na twarzy i przybliżając się w stronę publiczności. Te podejścia jednak zawsze kończą się utratą przywłaszczonego impulsu, który powraca na swoje pierwotne miejsce - na ścianę. To swoiste wymykanie towarzyszyć będzie zresztą wszystkim kolejnym odsłonom tego przedstawienia: uciekać będą słowa, niedające oddać istoty rzeczy, wymykać będzie się sens, spójność, czy - jak w ostatniej scenie, w dużej części improwizowanej - pierwotny plan działań." Joanna Żabnicka - Teatralia 15 maja 2013
TEATR ADSPEKTATORES /WROCŁAW - POLSKA
MOLLY B
Tekst i reżyseria: Marta Ojrzyńska
Scenografia: Michał Borczuch
Kostiumy: Mateusz Stępniak
Muzyka: Maciej Zakrzewski
Występują: Anna Ilczuk i Agata Kucińska

Osią scenariusza spektaklu "Molly b." jest ostatni epizod "Ulissesa" Jamesa Joyce'a, będący zapisem myśli pewnej młodej kobiety. Autor nazwał ją Molly Bloom. Wnikliwość, z jaką spogląda w naturę żeńską i studiuje jej jasne i mroczne strony, fascynuje i rodzi niedowierzanie, że sam Joyce nie należał do płci pięknej. Jego rzeczowa i chwiejna, zmysłowa a niekiedy mocno nieprzyzwoita kobieta okazuje się być ponadczasową. Odradza się współcześnie po niemal stu latach. Tekst scenariusza uzupełniają bowiem osobiste wypowiedzi współczesnych kobiet, będących rówieśnicami literackiego wzoru. Spektakl rozgrywa się w dwóch czasoprzestrzeniach, które się przenikają i na siebie oddziałują. To opowieść o ciele i emocjach, o najintymniejszych obszarach kobiecej psyche.

Prywatnie Ilczuk i Kucińska są od wielu lat przyjaciółkami. W spektaklu grają tę samą postać - Molly, jednak personifikują jej różne, wzajemnie zwalczające się, cechy. Mówią jednym głosem po to, żeby za chwilę rozbić się na dwie postaci: Molly emocjonalną i rozsądną, egocentryczną i oddaną swoim najbliższym. Między nimi toczy się walka.

,,Molly wydaje mi się zupełnie normalna,pełna ,amoralna,zapładniająca,podejrzana, zajmująca,bystra,ograniczona,roztropna,nijaka. Molly jest darem Hermesa. Jest modlitwą, przypadkiem, żywotnością, przytomnością umysłu, siłą odnowy, która wyławia w chwili katastrofy. Jest Absyntem. Obezwładniaczem mózgu. Napojem czystości."
- James Joyce.

Teatr Ad Spectatores został założony we Wrocławiu w 2000r. Powstał jako alternatywa dla teatrów państwowych oraz miejsce wszelkich możliwych eksperymentów na polu dramaturgicznym, aktorskim i reżyserskim. Dziś to największy prywatny teatr na Dolnym Śląsku. Ad Spectatores prezentowało swoje spektakle w Moskwie, Berlinie, Pradze, Bratysławie, gościło także artystów
z Moskwy, Berlina, Freiburga, Nowego Yorku i Deyton. Założycielem i dyrektorem artystycznym teatru jest Maciej Masztalski, nominowany w 2005r w plebiscycie Dolnośląski Brylant Roku w kategorii: Osobowość twórcza roku.
Teatr Ad Spectatores od początku istnienia zasiedla przestrzenie postindustrialne, takie jak wieża ciśnień Na Grobli, labirynty Dworca Głównego czy sale Browaru Mieszczańskiego przy ul. Hubskiej.
W granych spektaklach z pasją wykorzystuje naturalną architekturę tych miejsc.

TEATR A PART /KATOWICE - POLSKA
CYRK BELLMER
Zarys scenariusza, reżyseria, scenografia: Marcin Herich
Scenariusz: napisany na scenie przez zespół teatru pod kierunkiem Marcina Hericha
Występują: M. Katarzyna Gliwa, Natalia Kruszyna, Joanna Pyrcz, Monika Wachowicz, Cezary Kruszyna, Marek Radwan, Lesław Witosz
Współpraca nad realizacją scenografii, produkcja: Cezary Kruszyna
Muzyka: fragmenty utworów Olafura Arnaldsa, Social Interiors, Kato Hideki, Skuli Sverrissona i Hanki Ordonówny oraz tradycyjna muzyka cyrkowa
Współpraca nad scenariuszem, ruchem scenicznym i realizacją kostiumów: Monika Wachowicz.

Zrealizowano w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Przedstawienie zostało zrealizowane przy udziale środków budżetowych Samorządu Województwa Śląskiego. Spektakl nominowany do nagrody specjalnej Złota Maska 2011 za zarys scenariusza, reżyserię i scenografię.

Cyrk Bellmer - biedny cyrk Teatru A Part, cyrk o umieraniu, freak show, rozpięty między rozrywką a śmiercią, erotyką i grzebaniem zmarłych, cyrk w składziku przycmentarnym, na śmietniku wspomnień, surrealistyczno-fatalistyczny kabaret, grande massacre, widowisko "najniższej rangi". Dedykowany tym, które odeszły lub odejdą.

Hans Bellmer - niemiecki surrealista i artysta-skandalista. W jego twórczości seksualność łączyła się z nachyleniem ku dezintegracji, rozpadowi, śmierci. Centralnym motywem twórczosci Bellmera była naga lub półnaga lalka, która w rękach męskiego artysty-demiurga ulegała tragikomicznym, często okrutnym transformacjom. Katowiczanin z urodzenia, podobnie jak Herich, reżyser spektaklu. Obaj ukończyli też to samo katowickie liceum. W twórczości Bellmera, podobnie jak w spektaklach Teatru A PART seks i śmierć splatają się w jedno. To twórczość stroniąca od doraźności i realizmu, a równoczesnie autobiograficzna, wynosząca doświadczenia, fascynacje i lęki ku iluzji i transcendencji. Hans Bellmer zmarł w 1975 roku, w tym samym roku Tadeusz Kantor wystawił po raz pierwszy swą niesłychaną "Umarłą Klasę". Bellmer to wyjątkowo ładna nazwa dla cyrku.
Teatr A Part jest niezależnym teatrem autorskim reżysera Marcina Hericha, założonym w 2004 roku w Katowicach. To teatr narracji wizualnej, metafory i symbolu. Głównym obszarem artystycznych eksploracji Teatru A Part jest to, co niewerbalizowalne, zawarte w emocjach, popędach i tajemnicach egzystencji: imponderabilia. Teatr kontynuuje i rozwija niektóre z wątków artystycznych i organizacyjnych nieistniejącego już alternatywnego Teatru Cogitatur. Przedstawienia Teatru A Part były prezentowane w blisko 30 krajach na pięciu kontynentach.

https://www.facebook.com/PestkaFestival