Rośnie zagrożenie lawinowe
Jeszcze na początku grudnia 2011 wydawało się, że zima zupełnie w tym roku o nas zapomniała. W górach temperatura powietrza była powyżej 0oC, nie było widać śladu śniegu. Jednak już 3 grudnia temperatura spadła poniżej 0oC i zaczął padać śnieg, który utworzył pokrywę śnieżną. Od tej pory po dzień dzisiejszy, z niewielkimi przerwami, śnieg w górach padał prawie codziennie i jak to w górach bywa, często tym opadom towarzyszył silny wiatr. Takie warunki powodują duże zróżnicowanie miąższości pokrywy śnieżnej z powodu przewiewania śniegu z partii szczytowych i jego odkładanie we klęsłych formach terenu t.j. w kotłach polodowcowych, dolinach rzecznych, niszach niwalnych i źródliskowych. Wysokie miąższości pokrywy śnieżnej notuje się ponadto w strefie górnej granicy lasu, gdzie wiatr gwałtownie wyhamowuje i odkłada niesiony przez siebie śnieg.
Tworząca się pokrywa śnieżna nie jest jednak jednorodna w swej strukturze i w zależności od ekspozycji i nachylenia stoku, kierunku i prędkości wiatru oraz lokalnych wahań temperatury zmieniają się i lokalnie różnicują jej właściwości fizyczne i chemiczne. Na stan pokrywy śnieżnej wpływają też epizody ociepleń i odwilży oraz zjawiska termiczne towarzyszące wiatrom fenowym. Wszystkie te czynniki wpływają bezpośrednio na stabilność pokrywy śnieżnej, która z kolei decyduje o zagrożeniu lawionowym. Mimo, że Karkonoski Park Narodowy co roku zamyka najbardziej zagrożone lawinami odcinki szlaków turystycznych, nie można jednak wykluczyć umyślnego bądź przypadkowego znalezienia się osób w terenie zagrożonym lawinami. Dlatego też ważne jest aby osoby te były dobrze poinformowane o stopniu aktualnego zagrożenia lawinowego. Taki codziennie aktualizowany komunikat lawinowy jet publikowany przez Karkonoską Grupę GOPR.
Aby sprawdzić stabilność pokrywy śnieżnej wykonuje się specjalne testy pozwalające prosto i szybko ocenić zagrożenie lawinowe. W celach naukowych wykonuje się bardziej szczegółowe pomiary pozwalające ocenić w profilu pionowym następujące parametry pokrywy śnieżnej: temperatura, wilgotność, gęstość, zapas wody, forma i wielkość ziaren, zwartość(twardość). Zwłaszcza ten ostatni parametr jest kluczowy dla oceny stabilności pokrywy śnieżnej.
Aktualnie, po prawie dwu miesięcznym okresie formowania się pokrywy śnieżnej w zachodnich Karkonoszach, jej miąższość w strefie górnej granicy lasu przekracza 250 cm, a w niektórych miejscach nawet 300 cm, średnio w wierzchowinowych partiach Karkonoszy miąższość pokrywy śnieżnej wynosi ok. 150 cm. Średnia gęstość pokrywy śnieżnej wynosi aktualnie ok. 0,320 g/cm3(320 kg/m3), a średni zapas wody w pokrywie śnieżnej wynosi ok. 500 mm. Na załączonych zdjęciach przedstawiamy profil(szurf) badawczy wykonany w dniu 15.01.2012 r. na północnym stoku Kamiennika w zachodnich Karkonoszach. Miąższość pokrywy śnieżnej w tym miejscu wyniosła 260 cm. Dość wyraźnie widać zróżnicowanie warstwowe pokrywy śnieżnej, w których "zapisały się" przemiany właściwości fizycznych poszczególnych warstw. To zróżnicowanie zostało przedstawione w formie graficznego profilu, na którym zaznaczono szczególnie niestabilne miesca w pokwywie śnieżnej. Szczególnie niebezpieczna jest górna warstwa świeżo spadłego i przewianego śniegu o miąższości ok. 100 cm, która spoczywa na cienkiej warstwie twardego śniegu z wkładkami lodowymi. Cechy kolejnych, położonych niżej, warstw również wskazują na dość dużą potencjalną niestabilność co powoduje, że generalnie należy ocenić stabilność pokrywy śnieżnej we wszystkich ekspozycjach stoków w Karkonoszach jako niską, w związku z czym zagrożenie lawinowe jest znaczne, a ze względu na nadal występujące opady śniegu i silny wiatr zagrożenie lawinowe wykazywać będzie tendencją wzrostową.
Po raz kolejny zatem apelujemy o rozsądek i przestrzeganie zakazu wstępu na zamknięte ze względu na zagrożenie lawinowe szlaki.
KPN
Tomasz Żukiewicz
Leszek Wrotniewski
Konrad Rydzewski
Rafał Piotr Szymański
Kazimierz Piotrowski
Hubert Papaj
Wojciech Leszczyk
Maciej Lercher
Paweł Kucharski
Oliwer Kubicki
Jacek Jakubiec
Paweł Gluza
Wojciech Chadży